วันจันทร์ที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2555

รักข้ามขอบฟ้า


รักข้ามขอบฟ้า 


                                         ขอบฟ้าเหนืออาณาใดกั้น
                                        ใช่รักจะดั้นยากกว่านกโบยบิน
                                        รักข้ามแผ่นน้ำ รักข้ามแผ่นดิน
                                        เมื่อความรักดิ้น ฟ้ายังสิ้นความกว้างไกล
                                         ขอบฟ้าทิ้งโค้งมาคลุมครอบ
                                       อ้าแขนรายรอบโอบโลกไว้ภายใน
                                      เหมือนอ้อมกอดรักแม้ได้โอบใคร
                                      ชาติภาษาไม่สำคัญเท่าใจตรงกัน
                                      รัก..ข้ามขอบฟ้า รักคือสื่อภาษาสวรรค์
                                      อาจมีใจคนละดวง ต่างเก็บอยู่คนละทรวง
                                      ไม่ห่วงถ้ามีสัมพันธ์
                                      ขอบฟ้าแม้จะคนละฝาก
                                      ห่างไกลกันมากแต่ก็ฟ้าเดียวกัน
                                       รักข้ามขอบฟ้าข้ามมาผูกพัน
                                       ผูกใจรักมั่นสองดวงให้เป็นดวงเดียว

ขอให้เหมือนเดิม


ขอให้เหมือนเดิม




คำร้อง : พร พิรุณ
ทำนอง : เอื้อ สุนทรสนาน

ก่อนจากกันคืนนั้นสองเรา
แนบซบเนาเคล้าคลอพ้อพลอดภิรมย์
หวานล้ำบำเรอเธอให้ชิดชม
ฉันกอดเล้าโลมชื่นใจ

จูบแก้มนวลช่างยวนเย้าตรึง
จิตคะนึงถึงวันรักซ่านฤทัย
หอมหอมนวลปรางมิสร่างหายไป
ถึงห่างแสนไกลยังติดหัวใจมิเลือน

ยามรักร้างแรมกัน
เพ้อทุกคืนวันติดตรึงใจฝันเตือน
มาเจอกันแล้วไยเฉยเชือน
ฉันมาเยี่ยมเยือนอย่าง เคย

สุดที่รักลืมแล้วหรือไร
โปรดเห็นใจขอให้สมจิตชิดเชย
หวานซึ้งอันใดจงอย่าร้างเลย
ขออย่าเฉยเมยรักเอยขอให้เหมือนเดิม

เรือนแพ


เรือนแพ


เรือนแพ สุขจริง
อิงกระแสธารา
หริ่งระงม ลมพริ้วมา
กล่อมพฤกษา ดังว่าดนตรี
หลับอยู่ในความรัก
และความชื่น ชั่ววันและคืนเช่นนี้
กลิ่นดอกไม้ รัญจวน
ยังอบอวน ยวนยี สุดที่จะพรรณา
เรือนแพ ล่องลอย คอยความรักนานมา
คอยน้ำค้างกรุณา หยาดมาจากดาราแหล่งสวรรค์
วิมานน้อย ลอยริมฝั่ง ถึงอ้างว้าง เหลือใจรำพัน
หิวหรืออิ่มก็ยิ้มพอกัน ชีวิตกลางน้ำสุขสันต์ โอ้สวรรค์ในเรือนแพ
วิมานน้อย ลอยริมฝั่ง ถึงอ้างว้าง เหลือใจรำพัน
หิวหรืออิ่มก็ยิ้มพอกัน ชีวิตกลางน้ำสุขสันต์ โอ้สวรรค์ในเรือนแพ

ตะวันยอแสง


ตะวันยอแสง


เนื้อเพลง ตะวันยอแสง

ศิลปิน ชรินทร์ นันทนาคร

ตะวันยอแสง สีแดงคล้ำคล้ายกล่าวคำ
อำลาจากไป ตะวันรอน อ่อนใจ
พี่พลอยหวั่นไหว อาลัยเพราะห่วง
สงสารตะวัน เป็นห่วงตะวัน
หวั่นคนเขาลวง ตะวันจ๋า
พี่หวงห่วงคนเขาแย่ง

ตะวันจ๋า ทิวาฝันรักตะวันยอแสง
ตะวันรอน อ่อนแรง ไม่เคยสิ้นแสง
ไปจากทิวา
ฉันรักตะวัน ซื่อต่อตะวัน
ดังคำสัญญา ตะวันจ๋า
ยอดรัก พี่รักตะวัน

กรุงเทพราตรี


กรุงเทพราตรี 


ญ. โอ้กรุงเทพเมืองฟ้าอมร
ช. ฮัม...
ญ. สมเป็นนครมหาธานี
ช. สมเป็นนครมหาธานี
ญ. สวยงามหนักหนายามราตรี
ช. งาม เหลือเกินเพลิดเพลินฤดี
ญ. ช่างงามเหลือที่จะพรรณนา
ช. เที่ยวดูเล่นแลเห็นอาคาร
ญ. ฮัม...
ช. เหมือนดังวิมานสถานเทวา
ญ. เหมือนดังวิมานสถานเทวา
ช. ทั้งยานพาหนะละลานตา
ญ. งามแสนงามเหมาะนามสมญา
ช. เหมือนเทพสร้างมาจึงงามวิไล
ญ. ราชดำเนินน่าเดินเพลิดเพลิน เรียบร้อยพราวพรรณ
ช. สมนามสำคัญเฉิดฉันอำไพ
ญ. แสงไฟแสงโคมเล้าโลมฤทัย
ช. ทั้งเมืองวิไลคล้ายยามทิวา
ญ. ยอดปราสาทเป็นชั้นเป็นเชิง
ช. ฮัม...
ญ. เหมือนลอยระเริงเล่นเหลิงนภา
ช. เหมือนลอยระเริงเล่นเหลิงนภา
ญ. เหมือนดังจะเย้ยดวงดารา
พ.เป็นเพราะจันทร์ผ่องพรรณฉายมา จึงวาววับตายิ่งพาเคลิ้มใจ

ญ. ยอดมณฑปช่อฟ้าตระการ
ช. ฮัม...
ญ. สำเริงสำราญสถานเวียงชัย
ช. สำเริงสำราญสถานเวียงชัย
ญ.เหมือนเมืองสวรรค์ของชาวไทย
ช. ชนทั้งเมืองรุ่งเรืองวิไล
ญ. ถ้วนทั่วทุกวัยเลิศจริงหญิงชาย
ช. ดังจะข่มอัปสรเทวา
ญ. ฮัม...
ช. ยิ้มยวนเย้าตาดูแล้วสบาย
ญ. ยิ้มยวนเย้าตาดูแล้วสบาย
ช. หรือเป็นชาวฟ้ามาเดินกราย
ญ. เมืองนั้นงามดั่งเทพนิยาย
ช. ทั้งหญิงและชายแต่งกายสวยดี
ญ. แหล่งเที่ยวหย่อนใจทั่วไป หลากหลายรายเรียง
ช. หญิงชายเคล้าเคียงเพลินเสียงดนตรี
ญ. ทุกคืนเสียงเพลง ครื้นเครงเพราะดี
ช. สวนลุมพินีเขาดินวนา
ญ. โอ้เมืองแก้วเลิศแล้วราตรี
ช. ฮัม...
ญ. ทุกสิ่งล้วนมีชีวิตชีวา
ช. ทุกสิ่งล้วนมีชีวิตชีวา
ญ. ทั้งเงาลำน้ำเจ้าพระยา 
พ. ยามสายลมเฉื่อยฉิวพลิ้วมา ประกายวับตาเลิศเลอนักเอย

ญ. หากกรุงเทพฯขาดฉันและเธอ
ช. ฮัม...
ญ. ถึงงามล้ำเลอไม่พร้อมไพบูลย์
ช. ถึงงามล้ำเลอไม่พร้อมไพบูลย์
ญ. เหมือนเป็นเมืองร้างใจอาดูร
ช. ความวิไลไม่งามพร้อมมูล
ญ. ขาดความสมบูรณ์เกื้อกูลทวี
ช. เมื่อมาอยู่ใกล้ชู้ชูใจ
ญ. ฮัม...
ช. ทั้งเมืองวิไลสดใสทันที
ญ. ทั้งเมืองวิไลสดใสทันที
ช. เพราะเราถนอมกันโดยดี
ญ. ความรักเราแน่นอนทวี
ช. ถึงนานกี่ปีไม่มีร้างรา
ญ. ต่างคนปลื้มเปรมอิ่มเอมคลอเคล้ากันไป
ช. น้ำคำน้ำใจมอบไว้บูชา
ญ. รักเราน้อมนำน้ำคำสัญญา
ช. ขอองค์พุทธารับเป็นพยาน
ญ. จิตสลักด้วยรักเจือจุน
ช. ฮัม...
ญ. นับเป็นผลบุญอุดหนุนบันดาล
ช. นับเป็นผลบุญอุดหนุนบันดาล
ญ. ทุกยามค่ำเช้าเราบนบาน
พ. ความรักเราไม่มีร้าวราน ถ้อยคำสาบานแน่นอนนักเอย

โลกหมุนเวียน


โลกหมุนเวียน


ทำนอง  เวส สุนทรจามร
 คำร้อง  แก้ว อัจฉริยะกุล
 ขับร้อง  เอื้อ สุนทรสนาน
  อันความหมุนเวียนผลัดเปลี่ยนที่ในโลกเรา
 ทั้งเขาทั้งเราก็คงจะเห็นทั่วกัน
 ไม่เที่ยงไม่แท้ปรวนแปรทุกวัน
 ต่างเปลี่ยนแปรผันยิ่งนานนับวันมากหน
  โลกเราทุกวันกลับเปลี่ยนแปรผันง่ายดาย
 ทั้งหญิงทั้งชายมีดีมีร้ายเจือปน
 แต่ก่อนเศรษฐีเดี๋ยวนี้ซิจน
 ผลัดเปลี่ยนเวียนวนจะแน่ไฉนกับโชคโลกเรา
  โลกเรานี่ก็เหมือนเวทีที่กว้างใหญ่
 เราเกิดมาเพื่อใช้กรรมเก่า
 ต่างมีกรรมทุกผู้ทุกหมู่เหล่า
 เพราะว่าเขากับเราเกิดมาแสดงละครกัน
  ละครของโลกมีโศกมีทุกข์สุขปน
 คลุกเคล้าระคนชั่วดีเจ็ดหนปนกัน
 อยู่ๆ ก็ร้ายแล้วหายไปพลัน
 กลับเปลี่ยนแปรผันความดีเลวนั้นช่างกลับช่างกลาย
  โลกเราผันแปรเกิดแก่เจ็บตายว่ายวน
 คนเราทุกคนไม่มีใครพ้นความตาย
 เมื่อเกิดมาแล้วไม่แคล้วสักราย
 บทบาทสุดท้ายไม่มีแคล้วตายเพื่อนเอ๋ย
  เป็นคนทั้งทีควรก่อความดีให้สม
 ทุกๆ สังคมจะได้นิยมชมเชย
 เมื่อพลาดเพลี่ยงพล้ำอย่าซ้ำนักเลย
 ไม่ช่วยก็เฉยโปรดเถิดอย่าเย้ยผ่อนหนักผ่อนเบา
  ชีพยังอยู่ให้เขาชื่นชูประเสริฐกว่า
 ไยจะมาอิจฉากันเล่า
 อย่าเป็นคนเสียทีที่เกิดเปล่า
 เพราะว่าเขากับเราไม่วายใกล้ตายทุกเวลา
  ยามชีวิตยังจะฝากจะฝังอะไร
 ครั้งถึงตายไปโลกเราจะได้บูชา
 ด้วยเหตุฉะนี้ความดีนานา
 อุตส่าห์ใฝ่หาประเสริฐหนักหนายิ่งกว่าอะไร

ครวญรัก


                                   ครวญรัก

...ยามดึกนึกเศร้าให้เหงาใจ
เสียงเรไรร้องหริ่งๆ ยิ่งเตือนใจให้คิด
โอ้ชีวิตเราช่างเหงา มัวเมาละเมอเฝ้าเพ้อคิด
ถึงชีวิตครั้งก่อนเก่า เมื่อเราแรกเริ่มรัก
.แรกรักหวานนักน้ำคำ ที่พร่ำรำพัน...
ชื่นใจกัน....มุ่งหมายมั่น รักพลัน มากลับ มากลาย
ดูซิดู อนาถ น่า อนาถใจ.... คิดไม่วาย...รักกลับกลาย
รักคลายรักหายสดชื่น ขมขื่น หมดหวัง
เหมือนเมฆบังนภา .
...รักนักมักหน่าย เมื่อปลายมือ รักก็คือเหมือนดังไฟ
ที่คอยไหม้คอยผลาญ โอ้ชีวิตเรานี่หนอ
ลวงล่อ ด้วยคำที่พร่ำหวาน รสน้ำตาลหวานไม่เท่า
เคลียคลอ เคล้ารสรัก... รสรักหวานนัก น้ำคำที่พร่ำพนอ
ออดพนอ....จิตใจจ่อ รักก่อแล้วกลับละลาย
รักหนอรักมาผลัก ให้รักหักคลาย
คิดไม่วาย...รักไม่คลาย เสียดาย ความรัก เก่าก่อน
เหลือถอนให้คลาย คิดไม่วายหายเลย..