ครวญรัก
...ยามดึกนึกเศร้าให้เหงาใจ
เสียงเรไรร้องหริ่งๆ ยิ่งเตือนใจให้คิด
โอ้ชีวิตเราช่างเหงา มัวเมาละเมอเฝ้าเพ้อคิด
ถึงชีวิตครั้งก่อนเก่า เมื่อเราแรกเริ่มรัก
.แรกรักหวานนักน้ำคำ ที่พร่ำรำพัน...
ชื่นใจกัน....มุ่งหมายมั่น รักพลัน มากลับ มากลาย
ดูซิดู อนาถ น่า อนาถใจ.... คิดไม่วาย...รักกลับกลาย
รักคลายรักหายสดชื่น ขมขื่น หมดหวัง
เหมือนเมฆบังนภา .
...รักนักมักหน่าย เมื่อปลายมือ รักก็คือเหมือนดังไฟ
ที่คอยไหม้คอยผลาญ โอ้ชีวิตเรานี่หนอ
ลวงล่อ ด้วยคำที่พร่ำหวาน รสน้ำตาลหวานไม่เท่า
เคลียคลอ เคล้ารสรัก... รสรักหวานนัก น้ำคำที่พร่ำพนอ
ออดพนอ....จิตใจจ่อ รักก่อแล้วกลับละลาย
รักหนอรักมาผลัก ให้รักหักคลาย
คิดไม่วาย...รักไม่คลาย เสียดาย ความรัก เก่าก่อน
เหลือถอนให้คลาย คิดไม่วายหายเลย..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น